Na het lopen van de kwart en halve marathon blijft die ene vraag hangen: wil ik volgend jaar niet gewoon de hele marathon lopen?
De halve voelde al als een prestatie, maar nu begint het toch te kriebelen. Vooral nadat mijn zwager vorige maand de hele marathon van Rotterdam liep. Ik stond langs de kant, zag hem binnenkomen – kapot, maar trots – en iets in mij dacht: dat wil ik ook. Sindsdien komt diezelfde vraag steeds terug: wil ik volgend jaar niet gewoon de hele marathon lopen? En misschien is het tijd om daar serieus over na te denken.
De halve marathon was een mijlpaal
De halve marathon trainen ging me beter af dan ik vooraf dacht. Met drie tot vier trainingen per week, voldoende rust en wat aanpassingen in mijn voeding kwam ik al ver. Het voelde als een mooie balans tussen uitdaging en haalbaarheid. De lange duurlopen kwamen uit op zo’n 18 tot 21 kilometer. Het herstel daarna was kort en ik stond snel weer te popelen voor een volgende run. Maar toch bleef die vraag in mijn hoofd hangen: wil ik volgend jaar niet gewoon de hele marathon lopen?
De hele marathon is een ander verhaal
Bij een hele marathon komt veel meer kijken. De trainingen zijn zwaarder, vaker en duren langer. Vier tot vijf trainingen per week is eerder regel dan uitzondering. De langste duurlopen tikken de 30 tot 35 kilometer aan. Herstel duurt langer, je lichaam heeft meer verzorging nodig en voeding wordt ineens een essentieel onderdeel van je strategie. Dit is geen “iets langer lopen” – dit is een volledig ander trainingsproces. En dat zet me aan het denken: wil ik volgend jaar niet gewoon de hele marathon lopen?
Mentaal moet je er écht klaar voor zijn
Een halve marathon is fysiek zwaar, maar mentaal goed te overzien. Bij een hele marathon draait het óók om je hoofd. De laatste 10 kilometer doe je vooral op karakter. Je moet leren omgaan met vermoeidheid, twijfel en pijn. Je moet jezelf blijven motiveren terwijl je lijf eigenlijk wil stoppen. Juist dat mentale stuk intrigeert me. Zou ik dat aankunnen? Heb ik dat in me? Die vragen maken de centrale vraag alleen maar krachtiger: wil ik volgend jaar niet gewoon de hele marathon lopen?
Wat is er nodig om een marathon aan te kunnen?
Je hebt toewijding nodig, een stevige basisconditie én ruimte in je agenda. Denk aan minimaal 16 weken training, waarin je 4 tot 5 keer per week hardloopt. Daarnaast heb je goede schoenen, comfortabele kleding, voedzame maaltijden en rustmomenten nodig. Ook een fijne omgeving die je ondersteunt – zoals een partner of gezin dat meedenkt – is belangrijk. De vraag die me blijft motiveren: wil ik volgend jaar niet gewoon de hele marathon lopen?Want als ik het écht wil, moet ik nu al gaan bouwen aan die basis.
Tips voor de weg naar de marathon
Begin ruim op tijd: zorg dat je al 10 tot 15 kilometer comfortabel kunt lopen voordat je begint aan een marathonschema.
Bouw je duurlopen rustig op: elke week iets verder, met af en toe een rustweek.
Train op je wedstrijdtempo: zo leert je lichaam efficiënt te lopen over lange afstand.
Doe krachttraining: sterke benen, core en romp helpen blessures voorkomen.
Eet bewust: tijdens de training én in je dagelijks leven. Denk aan koolhydraten, eiwitten en voldoende hydratatie.
Test je voeding tijdens lange runs: ontdek welke sportgels of snacks je goed verdraagt.
Plan je rustdagen in: je wordt beter van rust, niet van steeds harder gaan.
Loop een proefwedstrijd: een 10 km of halve marathon helpt je de vorm te testen.
Twijfel is soms het begin van iets moois
Soms is twijfel juist een teken dat je op het punt staat om te groeien. Ik twijfel niet uit angst, maar uit respect voor de afstand. Toch voel ik het steeds sterker: ik wil mezelf uitdagen. Ik wil weten hoe het voelt om die finish te halen. Mijn hoofd blijft het zich afvragen: wil ik volgend jaar niet gewoon de hele marathon lopen? En eerlijk? Als je die vraag zes keer stelt in één blog, is het antwoord misschien dichterbij dan je denkt.
Liefs,
