A
ls mama moet je soms wel heel veel geduld hebben. In mijn blog Lastige eters deed ik een boekje open over de situatie op dit moment bij ons thuis. Aan tafel met een peuter kan een uitdaging zijn. Natuurlijk zijn er allemaal geschreven regeltjes die ons laten weten hoe de ideale situatie eruit ziet. Allemaal goed bedoelde adviezen en soms ook heel handig. Maar in de praktijk is ieder kind anders en werkt dat nou net niet voor mijn peuter. Wat werkt wel en waarom lijkt het gras groener bij de buren? Ik vertel je graag mijn kant van het verhaal.Ontbijt
In mijn blog Handleiding voor een peuter schreef ik dat een peuter in de peuterpuberteit komt. Dan ontwikkelt de peuter zich tot een eigen persoon. Hij of zij wil alles zelf doen en ze bemoeien zich graag met werkelijk alles. Bij ons begint die eigenwijsheid al bij het ontbijt. Mijn dochter komt met een berg knuffels uit bed en wil vervolgens zelf
haar ontbijt maken. Als ik niet snel genoeg ben dan klimt ze zelf op het aanrecht. We maken dus samen haar peutermelk klaar (ze lust geen gewone melk). Ze helpt bijvoorbeeld met roeren en de vitamine D druppels doet ze er zelf in. Daarna maak ik een boterham voor haar klaar.
Lunch
Aan tafel met een peuter betekent voor mij ook dat je een stukje rust creëert. Ik vergeet zelf vaak een maaltijd maar door haar ritme eet ik samen met haar. Onze puber komt juist laat uit bed en wanneer hij zijn lunch maakt, staat onze peuter ernaast. Ze wil van haar grote broer alles proeven. Soms eet ze twee boterhammen en de andere keer zelfs vier. En wanneer ik mijn lunch heb gemaakt komt ze vaak ook hapjes halen. Over het ontbijt en de lunch hoef ik me dus geen zorgen te maken.
Avondeten
Dan komen we nu bij het punt waar het mis gaat. Wat gaat er mis? Bijvoorbeeld wanneer we aan tafel met een peuter zitten tijdens het avondeten. Het ging een tijdje goed, maar de laatste weken is het drama. Ze wil niks meer proeven, niet zelf eten en zelfs niet aan tafel blijven zitten. Ben ik daarom een slechte moeder? Mijn schoonmoeder vertelde dat mijn partner hetzelfde deed. Overgeven omdat hij zich zo druk maakte dat hij niet wilde eten. Mijn jongste twee kinderen doen hetzelfde. Uiteindelijk komt het goed, onze middelste is nu een tiener die meestal zijn bord leeg eet.
Hoe los ik dit op
Ik heb er bewust voor gekozen om haar niet te dwingen. Dat heeft geen zin want ze spuugt het gewoon weer uit en ik heb mezelf er dan mee. Wat doe ik wel? Wanneer ik eten ga koken dan geef ik haar stukjes groente. Of ik maak een smoothie met groente en fruit. Dat gaat er bijna altijd wel in. Dat helpt trouwens ook voor onze oudere kinderen.
Er zijn zoveel trucs om je kind gezond te laten eten. Hoe ga jij als ouder om met een lastige eter? Heb jij nog een goede tip voor ouders die aan tafel met een peuter zitten? Laat jouw reactie achter onder mijn blog.
Liefs,
